Voorbeeld Marieke (28 jaar)

Toen ik voor het eerst hoorde van de ZKM zat ik op een punt in mijn leven waar ik behoorlijk vastzat. Het werk wat ik deed beviel me niet, ik wist niet wat ik wel wilde en daardoor ging het privé allemaal ook niet echt soepel. Mijn oom vertelde me over ZKM en zijn ervaring ermee en dat leek me ook wel wat.

De eerste afspraak was best spannend, want ondanks dat ik er wel iets van had gehoord wist ik nog niet heel goed wat ik moest verwachten. Wat me al wel duidelijk was is dat het over jezelf gaat en dat je daar natuurlijk over moet praten. En dat is niet mijn sterkste kant...
Maar goed, je wilt jezelf toch verder ontwikkelen dus dat betekent ook dingen doen waar je misschien niet zo goed in bent. De vraag die ik op dat moment stelde was: 'wat wil ik nu eigenlijk in mijn leven en hoe kan ik dat bereiken?' Daar zijn we mee aan de slag gegaan.

Achteraf gezien denk ik dat de eerste paar bijeenkomsten best stroef verliepen, vooral omdat ik vaak moeite heb om gevoelens onder woorden te brengen. Het beschrijven van herinneringen was dan ook erg lastig. Tijdens de eerste periode van het traject heb ik op een gegeven moment een dieptepunt voor mezelf bereikt. Op dat moment had ik het idee dat de ZKM voor mij op dat moment niet genoeg ondersteuning bood. Ik ben toen naar een psycholoog gegaan. Aan de ene kant vind ik het jammer dat ik op dat moment dacht dat de ZKM niet voldoende was, aan de andere kant denk ik dat het voor mij op dat moment wel een doorbraak betekende. Het is bij één afspraak gebleven...Vanaf dat moment had ik het idee: dit kan ik zelf wel aan (samen met Anne Marie).

Een belangrijke constatering al vrij vroeg in het proces was dat ik negatieve gevoelens vaak uit in gedrag in plaats van het te vertellen.

Andere conclusies waren:

  1. Op dit moment doe ik niks aan situaties waar ik niet in wil zitten
  2. Het vertrouwde gevoel van mijn ouders en vrienden om mij heen is belangrijk voor mij
  3. Ik vind het belangrijk mijzelf te ontwikkelen en daar ook iets mee te doen.

Uiteindelijk was de vraag die ik in eerste instantie stelde niet het belangrijkste. Tijdens het ZKM proces ben ik er achter gekomen dat het veel belangrijker is om mij eerst zelf goed te voelen en dat daarna veel dingen vanzelf op zijn plaats vallen doordat ik er op een ander manier mee om ga.
Doordat ik de Z, A, P en N gevoelens vaak moest opschrijven en er veel met Anne Marie over heb gepraat ben ik langzaam aan gaan leren om mijn gevoelens meer te uiten. Hier ben ik nog steeds heel bewust mee bezig en dat gaat goed! Ik voel me er prettig bij, iets wat ik van te voren niet verwacht had. Voor mij is dit absoluut het belangrijkste wat ik heb geleerd tijdens de ZKM.

Ik ben heel blij dat ik deze stap toen genomen heb! Ik kan het iedereen aanraden die meer inzicht in zichzelf wil krijgen of dingen wil veranderen.